ΜΑΖΙ

Όχι στο απαρτχάιντ και στις υποχρεωτικές ιατρικές πράξεις. Όχι στα υγειονομικά πιστοποιητικά ως μέσο διάκρισης και ελέγχου. Όχι στις αναστολές εργασίας και στην αυθαιρεσία των εργοδοτών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Όχι στον ολοκληρωτισμό. Ο φασισμός δεν θα περάσει. Αγωνιζόμαστε για ποιοτική, δημόσια και δωρεάν Παιδεία, βασισμένη στις αξίες της ελευθερίας και της κοινωνικής αλληλεγγύης. Αγωνιζόμαστε για την ίδια την ζωή.

Το τρενάκι της ευδαιμονίας (του Κωνσταντίνου Γαβριήλ)

 Κείμενο του Κωνσταντίνου Γαβριήλ


Η διαδρομή προδιαγράφεται ονειρική… Από τα μεγάφωνα διαφημίζεται η πολυτέλεια, οι ανέσεις, οι ευκολίες. Ειδικά οι τελευταίες… Δεν θα κοπιάσεις για τίποτα… Θα ταξιδεύεις και για όλα θα φροντίζει η εταιρεία που το διαχειρίζεται. Τα μεγάφωνα προσκαλούν για επιβίβαση. Οι χαρούμενοι επιβάτες μπαίνουν στο τρένο και καταλαμβάνουν την θέση τους. Άλλος στην πρώτη κατηγορία, άλλος στην δεύτερη, άλλος στην τρίτη. Υπάρχει μια έντονη μυρωδιά μούχλας, αλλά με άρωμα που διαχέεται από κατάλληλους αεραγωγούς καλύπτεται… Μόνο οι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στην όσφρηση ενοχλούνται, αλλά την γενική αίσθηση δεν μπορεί να την χαλάσουν μερικοί ιδιότροποι.

Το τρενάκι ξεκίνησε, τα πάντα στην θέση τους, οι ευκολίες μια πραγματικότητα. Δεν χρειάζεται καν να σηκωθούν οι επιβάτες. Όλα τα βρίσκουν στο τραπεζάκι τους με ένα νεύμα. Καλομαθαίνουν. Γίνονται και ανυπόμονοι, τα θέλουν όλα και τώρα, χωρίς προσπάθεια. Είναι και ιδιαίτερα επικριτικοί με τους άλλους, αν και ιδιαίτερα επιεικείς με τους εαυτούς τους. Κάποιες φορές μάλιστα δεν περιμένουν την σειρά τους, παίρνουν την θέση των άλλων. Ενοχλούσε λίγο την συνείδησή τους στην αρχή, αλλά έγινε συνήθεια. Μετά από κάποιο διάστημα, αναταράξεις στο τρένο, υποδηλώνουν έντονη ανωφέρεια και στροφές. Κάποιοι αρκετά απότομοι κλυδωνισμοί, δημιουργούν ένα φόβο, αλλά κανείς δεν είναι διατεθειμένος να αφήσει το τραπεζάκι του. Δημιουργούνται ελλείψεις στον πλούσιο μπουφέ και σε κάποιες ευκολίες, αλλά αφορούν την δεύτερη και περισσότερο την τρίτη θέση. Οι κλυδωνισμοί δεν έχουν τέλος, και πλέον οι επιβάτες μαθαίνουν να ζουν με αυτούς, έχοντας απωλέσει μεγάλο μέρος των ευκολιών που τους είχε υποσχεθεί η εταιρεία. Παρόλα αυτά παραμένουν δεμένοι στις θέσεις τους, ευελπιστώντας ότι θα κρατήσουν μέρος των ανέσεών τους, χωρίς να ανησυχούν για κάτι. Άλλωστε από τα μεγάφωνα ακούγονται καθησυχαστικά λόγια για όσους παραμείνουν στις θέσεις τους και δεν κατέβουν.

Κάποια στιγμή από τα μεγάφωνα ακούγονται κάποιοι ψίθυροι, που σταδιακά εντείνονται. Εν τέλει οι φωνές από τα μεγάφωνα εκκωφαντικές και συνεχείς: Αρρώστια… Σε ένα ήδη μουχλιασμένο τρένο εδώ και χρόνια, τώρα υπάρχει και επίσημα αρρώστια… Κάθε στάση που κάνει το τρένο, πλέον ανακοινώνεται με στόμφο ως θέσφατον, τεκμηριωμένο και απαρέγκλιτο… Πρώτη στάση: Αποστάσεις, ένας σε κάθε τραπεζάκι και ανά μισάωρο χρήση αντισηπτικού… Όποιος κάθεται στο τραπεζάκι σου ή σε πλησιάζει, πλέον σε γεμίζει φόβο… Επόμενη στάση, μέσα στο τούνελ. Σκοτάδι… Απαγορεύεται να σηκωθείς από το τραπεζάκι παρά μόνο με έγγραφη άδεια και μόνο συγκεκριμένες ώρες… Επιτρέπεται η χρήση της τουαλέτας αλλά όχι του εστιατορίου… Όποιος είχε από πριν τρόφιμα, δεν θα πεινάσει. Όποιος σηκώνεται από το τραπεζάκι, σε γεμίζει φόβο… Στο τραπεζάκι μας είμαστε ασφαλείς, το λένε στα μεγάφωνα…

Η συνέχεια εδώ:





Δεν υπάρχουν σχόλια

Από το Blogger.