Μ.Α.Ζ.Ι. 3-11-2023 Ομιλία στην εκδήλωση για τις νέες ταυτότητες και την ψηφιακή επιτήρηση

 

Η ομιλία της Μαίρης Παπαδημητρίου, μέλους της Συντονιστικής Επιτροπής του ΜΑΖΙ, στις 3 Νοεμβρίου 2023, στην εκδήλωση - συζήτηση "ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΗΦΙΑΚΗ ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΨΗΦΙΑΚΗ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ-ΝΕΕΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ (ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΨΕΜΑΤΑ)" στο Συνεδριακό Κέντρο Νέας Ιωνίας. Συνδιοργανωτές της εκδήλωσης: Αυτοοργάνωση Ρήξη Αυτοδιάθεση (ΑΥ.Ρ.Α.), Δράση για την Ελευθερία και τα Δικαιώματα, Δρόμοι για την Ελευθερία, Μ.Α.Ζ.Ι. (Μέτωπο για Αυτοδιάθεση Ζωή και Ισότητα)-Κίνηση Εκπαιδευτικών. 

Το πλήρες κείμενο της ομιλίας: 

Είμαστε όλοι υπέρμαχοι της χρήσης της τεχνολογίας, όταν αυτή υπηρετεί την ανάπτυξη των μαθητών μας και διευκολύνει την εκπαιδευτική διαδικασία. Ας δούμε όμως με πραγματικά στοιχεία τι συνέβη μέχρι σήμερα:

  Η εφαρμογή της τηλεκπαίδευσης  που  επιβλήθηκε βίαια και  ερασιτεχνικά υπό το πρόσχημα των μέτρων έκτακτης ανάγκης για την υγεία ''COVID-19'',ήταν εξ' αρχής τόσο προβληματική που εγείρει ζητήματα νομιμότητας και συνταγματικότητας, αφού:   Δεν υπήρξε ποτέ διαφάνεια και ανάρτηση των συμβάσεων του ΥΠΑΙΘ με την Cisco. Μέχρι σήμερα δεν έχει δημοσιοποιηθεί τίποτα στο «Διαύγεια» . Επιπλέον τα προσωπικά δεδομένα  των εκπαιδευτικών και μαθητών εμπορευματοποιήθηκαν και έγιναν βορά στα χέρια ιδιωτών. Κι ενώ μας επιβάλουν  "τεχνολογικές αναβαθμίσεις" την ίδια ώρα κάποιοι πλούτιζαν εις βάρος πολιτών που εξαναγκάζονταν σε ανέχεια εξ αιτίας των παρατεταμένων και «τυφλών» lockdowns. 

Η αναστολή λειτουργίας των σχολείων δημιούργησε προβλήματα στην  ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών  και στην επαφή με το γνωστικό τους πεδίο, ενώ  μεγέθυνε τις  εκπαιδευτικές  και κοινωνικές ανισότητες. Ας μην αναφερθούμε στα πρακτικά προβλήματα που αντιμετώπισαν οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς, (έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής ,  κατάλληλου  χώρου όταν στο ίδιο σπίτι μπορεί να  υπήρχαν  δύο ή τρία παιδιά που έκαναν διαδικτυακά μαθήματα ταυτόχρονα, και αδυναμία των γονέων να τα υποστηρίξουν  λόγω εργασίας κοκ ).

Επίσης, μόλις πριν λίγους μήνες, εκατοντάδες υποψήφιοι Αναπληρωτές Εκπαιδευτικοί διαφόρων ειδικοτήτων, που έκαναν  αίτηση για την προκήρυξη 2 ΓΕ 2023 το Μάρτιο, ώστε να προσληφθούν  στα σχολεία, «έχασαν» την προϋπηρεσία  τους προφανώς στα  σκοτεινά και δαιδαλώδη ψηφιακά συστήματα που δε μπόρεσαν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, αφού η  διασταύρωση των στοιχείων των εκπαιδευτικών  μέσω ΟΠΣΥΔ  που είναι υποχρέωση του ΑΣΕΠ, βάσει του ΦΕΚ της προκήρυξης, δεν έγινε ποτέ!

Γίνεται  ξεκάθαρο ότι η  απρόσωπη  διαχείριση  μέσα από πλατφόρμες όσο κι αν βελτιωθεί η λειτουργία τους, δεν ανταποκρίνεται και δεν καλύπτει  πάντα τις  μεμονωμένες ανάγκες και τις ιδιαίτερες περιπτώσεις που προκύπτουν  στη σχέση πολίτη –υπηρεσίας. 

Θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρουμε την ψηφιακή θυρίδα edupass για την είσοδό μας στα σχολεία το 2021, ενώ θα μπορούσε κάλλιστα ο έλεγχος να γίνεται από τους  Διευθυντές των  σχολείων. Αλλά χρησιμοποιήθηκε η απρόσωπη ψηφιακή πλατφόρμα για να συνηθίσουμε στην αυτοματοποίηση της απαγόρευσης πρόσβασης στην εργασία μας.Κι ενώ η  ευρωπαϊκή νομοθεσία με την οποία δημιουργήθηκαν τα πιστοποιητικά εμβολιασμού προέβλεπε την αποκλειστική χρήση τους μόνο για το πέρασμα από το ένα κράτος στο άλλο, μετά από πρόταση του Έλληνα Πρωθυπουργού αποτέλεσαν  προϋπόθεση για την πρόσβασή μας σε διάφορους χώρους και ταυτόχρονα σημαντικό πλήγμα για την  αστική δημοκρατία. Ζωντανό παράδειγμα είναι και η  προβολή της Κίνας ως χώρας «προτύπου» για τα κράτη της Δύσης στην αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης σε ό,τι αφορά την περιστολή των προσωπικών ελευθεριών. Να συμπληρώσουμε εδώ επειδή όλοι αγωνιούμε για τα παιδιά, ότι η ομάδα Σκεπτόμενοι Γονείς και Ενεργοί Πολίτες απέστειλαν επιστολή από τον Δεκέμβριο του ’21 με ερωτήματα σχετικά με την αναγκαιότητα εμβολιασμού των παιδιών σε όλους τους αρμόδιους φορείς της πολιτείας και στους ιατρικούς συλλόγους και δεν έλαβαν ποτέ καμία απάντηση.

Οι ηλεκτρονικές «εκλογές» ανάδειξης αιρετών στα υπηρεσιακά συμβούλια το 2020  προσβάλλουν την εκλογική διαδικασία, που είναι ο πυρήνας της δημοκρατίας, ενώ αφήνουν περιθώριο για ενδεχόμενη νοθεία και διαρροή των προσωπικών δεδομένων. Επιπλέον, χάνεται  η δυνατότητα της αλληλεπίδρασης και του  ουσιαστικού διαλόγου στα σωματεία, γεγονός  που οδηγεί στην απαξίωση των  συνδικαλιστικών μας  δικαιωμάτων.

Η ψηφιοποίηση προχωρά λοιπόν με γοργούς ρυθμούς μέσω και της αξιολόγησης, όπου ο εκπαιδευτικός καλείται να συμμετέχει - εκτός διδακτικού ωραρίου- σε ατέρμονες διαδικασίες  επιμορφώσεων που οργανώνουν οι Περιφερειακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης  ή ιδιωτικοί  φορείς σε συνεργασία μ αυτές, για την ψηφιακή εκπαίδευση, την πράσινη εκπαίδευση, κ.ο.κ.

Επιπλέον δημιουργήθηκε  ένα νέο  πεδίο στην αγορά: Επιμορφώσεις και σεμινάρια   έναντι αμοιβής, που διεξάγονται ασύγχρονα. Πολλοί  συνάδερφοί μας επιδίδονται  στην απόκτηση τέτοιων  τυπικών προσόντων υπό το φόβο της  επικείμενης αξιολόγησης, κυνηγώντας τα πολύτιμα μόρια. Αποτελούν  άραγε πραγματικά εργαλεία που θωρακίζουν γνωστικά τον εκπαιδευτικό και αναβαθμίζουν τον θεσμικό του ρόλο, αφού διεξάγονται χωρίς παρακολούθηση  κ χωρίς κατάθεση εργασιών;

Ποιος λοιπόν είναι ο στόχος, αν όχι η ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, ο συνεχής έλεγχος και η καλλιέργεια μια αδιάλειπτης ανησυχίας και φόβου να μην χαρακτηριστεί κάποιος «ανεπαρκής»;

Με λύπη παρατηρούμε επίσης διαφημιστικά σποτς για έτοιμες εργασίες που απευθύνονται  σε φοιτητές… εθίζοντας έτσι τη νέα γενιά  στο copypaste και  στην έτοιμη πληροφορία μέσω της τεχνητής νοημοσύνης, προετοιμάζοντας μια κοινωνία με προσανατολισμό  όχι στη γνώση και στην αυτονόμηση  αλλά στο τρίπτυχο αξιολόγηση- κατηγοριοποίηση- ιδιωτικοποίηση.

Το περιεχόμενο για τη νέα γνώση είναι  ήδη προσχεδιασμένο από το «Σχέδιο δράσης για την ψηφιακή εκπαίδευση (2021-2027)» που είναι αναρτημένο στον επίσημο ιστότοπο  της  Ευρωπαϊκής Ένωσης  European Education Area(Όλες οι δράσεις χρηματοδοτούνται από το  πρόγραμμα Erasmus+ της  Ε.Ε.)

Ένα  σημείο που τονίζεται στο σχέδιο δράσης είναι ότι:Η Επιτροπή θα συνεργαστεί  με τον ΟΟΣΑ για την ανάπτυξη μιας νέας ενότητας στο πρόγραμμα PISA Διεθνές Πρόγραμμα Αξιολόγησης Μαθητών

 Από το βίντεο προώθησης των εξετάσεων PISA στην ιστοσελίδα του ΙΕΠ (Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής) αντιγράφουμε το εξής: «Η PISA είναι πνευματικό παιδί του ΟΟΣΑ και είναι ένα εργαλείο, προκειμένου οι βέλτιστες πρακτικές που υπάρχουν στις χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ να γενικευτούν και να υιοθετηθούν στα υπόλοιπα εκπαιδευτικά προγράμματα» Δεν έχουμε λοιπόν να κάνουμε με απόφαση της πολιτείας, αλλά με υιοθέτηση διεθνών  πρακτικών κατηγοριοποίησης των παιδιών ανάλογα με τις επιδόσεις τους, και τελικά δημιουργίας σχολείων, μαθητών και καθηγητών πολλών ταχυτήτων, κάτι που ήδη συμβαίνει στην Αγγλία, στη Γερμανία αλλά και σε πολιτείες των ΗΠΑ.

Είναι  ολοφάνερο ότι οι στόχοι που θέτει ο Ο.Ο.Σ.Α. για τα εθνικά εκπαιδευτικά συστήματα κατευθύνουν τις  κυβερνήσεις στην επιδίωξη των στόχων αυτών ερήμην των τοπικών κοινωνιών. Οι πραγματικές προθέσεις αποκαλύπτονται στις ανακοινώσεις του ΟΟΣΑ που αναφέρουν μεταξύ άλλων  «...την διακοπή της απασχόλησης των αδύναμων εκπαιδευτικών.» Ποιος θα θεωρείται άραγε  αδύναμος  εκπαιδευτικός με βάση «Σχέδιο δράσης για την ψηφιακή εκπαίδευση (2021-2027)» της Ε.Ε ; 

 Μήπως εκείνος ο εκπαιδευτικός που δε θα συμφωνεί να αναλαμβάνει έτοιμες θεματικές  με έτοιμα συμπεράσματα;  Εκείνος που επιλέγει την  έρευνα από διαφορετικές πηγές ώστε οι μαθητές να στέκονται κριτικά απέναντι στις γνώσεις που αποκτούν με διαφορετικούς τρόπους και από διαφορετικά μέσα; Η απάντηση στα παραπάνω είναι προφανής.

Στη Δράση 8 από το πρόγραμμα της  Ευρωπαϊκής Ένωσης  αναφέρεται ότι ένα από τα πλεονεκτήματα της τεχνητής νοημοσύνης είναι και η εξατομίκευση στη διδασκαλία για τους αδύναμους μαθητές. Για την υφυπουργό Παιδείας πάντως « δεν είναι σωστό για το ίδιο το παιδί, να υπάρχει ένας εκπαιδευτικός παράλληλης στήριξης για κάθε παιδί που το έχει ανάγκη» Μήπως  ένα πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης θα υποκαταστήσει την παράλληλη στήριξη;

 Στη Δράση 7 του ίδιου  προγράμματος αναφέρουν:ότι θα υπάρξουν  κοινές  κατευθυντήριες  γραμμές για τους εκπαιδευτικούς με στόχο και την αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης μέσω της εκπαίδευσης και της κατάρτισης. Τονίζουν ότι ορισμένες εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης μπορούν να συμβάλουν στην ανίχνευση των ψευδών ειδήσεων και της παραπληροφόρησης στα κοινωνικά δίκτυα, μέσω του εντοπισμού συγκεκριμένων λέξεων και εκφράσεων αλλά και αξιόπιστων πηγών πληροφόρησης.

Ειδική επιτροπή μάλιστα  του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κάνει σαφές ότι η  Ε.Ε χρειάζεται ειδικό καθεστώς κυρώσεων για να αντιμετωπίσει τις εξωτερικές παρεμβάσεις και τις εκστρατείες παραπληροφόρησης από εχθρικούς παράγοντες

Kαι αναρωτιόμαστε: ποιος θα καθορίζει ποια είναι παραπληροφόρηση; Ιδιαίτερα σε ό,τι  αφορά  ζωτικής σημασίας θέματα όπως τα περιβαλλοντικά  ήτα  ιατρικά;

Ποιος  θα  αποφασίζει για το ποιος  θεωρείται «εχθρικός παράγοντας»; Εχθρικός στα συμφέροντα ποιων;  Η   λογοκρισία λοιπόν θα  αποκαλείται στο εξής «προστασία από την παραπληροφόρηση».

Για την επικράτηση της χρήσης της τεχνητής νοημοσύνης ο  κ. Αλαμανιώτης, αναπληρωτής καθηγητής Πυρηνικής Μηχανικής και Artificial intelligence στο πανεπιστήμιο του Τέξας, μας κάνει σαφές  το όραμα που έχουν οι επιστήμονες που ασχολούνται με την τεχνητή νοημοσύνη :να υπάρχουν συσκευές παντού διασυνδεδεμένες, οι οποίες θα παίρνουν δεδομένα και αφού τα επεξεργαστούν θα τα χρησιμοποιούν, μέσω AI.

Στην Κίνα υπάρχουν ήδη  σχολεία όπου οι  δάσκαλοι  γνωρίζουν ακριβώς πότε o μαθητής δεν προσέχει! Ειδικές κορδέλες  στο κεφάλι μετρούν το επίπεδο συγκέντρωσης, στολές με τσιπάκια εντοπίζουν τις θέσεις τους. Κάμερες  καταγράφουν πόσο συχνά ελέγχουν οι μαθητές τα κινητά τους ή χασμουριούνται στη διάρκεια των μαθημάτων.

Μέσα στις σχολικές αίθουσες, η αντικατάσταση των δασκάλων από τέτοιες τεχνολογίες θα μπορούσε να επηρεάσει τη συναισθηματική υγεία των παιδιών και να τα καταστήσει ευάλωτα στη χειραγώγηση, προειδοποιεί η UNESCO.

Καλούμαστε λοιπόν οι εκπαιδευτικοί, να εκπαιδευτούμε από ένα κεντρικό σύστημα ώστε να ενστερνιστούμε-ασπαστούμε  εκ προοιμίου μια  ενιαία θεωρία που αφορά το πέρασμα σε μια νέα εποχή,στη νέα πραγματικότητα. Γινόμαστε από κεντρικά πρόσωπα της εκπαιδευτικής διαδικασίας, απλοί  διεκπεραιωτές  μιας ανούσιας γραφειοκρατίας  με  τη συνεχή καταγραφή δεδομένων,  και πάντα μέσα από μετρήσιμες παραμέτρους και αξιολογήσεις. Και κατόπιν καλούμαστε να εκπαιδεύσουμε τους μαθητές μας στη νέα αντίληψη ώστε να ζήσουν αναγνωρίζοντας τη νέα αυτή πραγματικότητα ως τη μόνη εκδοχή.

Η Μαρία Νικολακάκη, καθηγήτρια Παιδαγωγικών στο Πανεπιστήμιο Πελλοπονήσου έγραψε:

Το θέμα είναι η εργαλειοποίηση της Τεχνολογίας για τον έλεγχο της ανθρώπινης δραστηριότητας και μια νέα δουλεία που αυτή μπορεί να επιφέρει. Στην εκπαίδευση, η πιο ανησυχητική εξέλιξη είναι το τέλος του σχολείου, όπως το γνωρίζαμε, μέσω της αντικατάστασης των σχολικών κτιρίων με την ηλεκτρονική μάθηση. Εδώ υπεισέρχεται το Reimagine Education, ένα πρόγραμμα του Bill Gates, που αντικαθιστά τον εκπαιδευτικό με Αλγόριθμο. Δοκιμάστηκε πιλοτικά στη Νέα Υόρκη από τον Δήμαρχο Cuomo εν μέσω lockdown. Η παρακολούθηση της εξέλιξης της μάθησης του μαθητή καταγράφεται σε blockchain και δημιουργείται πορτοφόλιο που θα ακολουθεί τον μαθητή εσαεί σε οποιαδήποτε αναζήτηση εργασίας στο μέλλον. Στον Καπιταλισμό των Δεδομένων, η εκπαίδευση δεν θα είναι παρά η καταγραφή των προσωπικών δεδομένων σχετικών με τη μάθηση. Η μετατροπή των κοινωνικών προβλημάτων σε δεδομένα έχει ως αποτέλεσμα, υπό το λάβαρο της βιώσιμης ανάπτυξης, οι μαθητές να υπόκεινται σε επεμβατικά επίπεδα επιτήρησης: Διαδίκτυο των πραγμάτων, διαδικτυακό σχολείο, κεφαλόδεσμοι με εγκεφαλικά κύματα, πρόσβαση σε ιδρύματα μέσω ψηφιακής ταυτότητας, καταγραφή των πάντων στο blockchain. Και στο τέλος της ημέρας πρέπει να αναρωτηθούμε εάν αυτές οι λύσεις προορίζονται πράγματι να λύσουν το πρόβλημα ή σκοπεύουν να επιτρέψουν στους διαχειριστές του κυβερνοχώρου να χαλκεύουν τα στατιστικά και να κρατούν τα αφεντικά και τους επενδυτές τους ευχαριστημένους.