Μ.Α.Ζ.Ι.: Η ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΗΣ …ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗΣ

 

Η ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΗΣ …ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗΣ 

Εν αναμονή της β φάσης προσλήψεων αναπληρωτών εκπαιδευτικών ΕΑΕ για το πρόγραμμα της Παράλληλης Στήριξης – Συνεκπαίδευσης και οι οικογένειες που περιμένουν πώς και πώς δίπλα στο παιδί τους μία στήριξη περιμένουν ακόμη. Τα βλέμματα είναι στραμμένα στο ΥΠΑΙΘΑ, που από την έναρξη της σχολικής χρονιάς έχει δείξει ότι διακατέχεται από μία διάθεση …«εξοικονόμησης».  Φαίνεται ότι το ...παλάτι έχει αυξημένα έξοδα τελευταία!

Στην πρώτη φάση, όπου και οι εγκρίσεις αιτήσεων είναι και οι περισσότερες, οι προσλήψεις ήταν φειδωλές. Μεγάλος αριθμός σχολείων  στην βθμια  δεν διαθέτει κάποια ή καμία από τις ειδικότητες των εκπαιδευτικών , την παρουσία των οποίων καθιστούν αναγκαία οι γνωματεύσεις των ΚΕΔΑΣΥ και της ΕΔΕΑ.  Και ενώ οι γονείς έχουν αρχίσει να αντιδρούν , το υπουργείο αρκείται σε παραπλανητικές συγκρίσεις με τα αντίστοιχα προγράμματα των άλλων ευρωπαϊκών χωρών , την ώρα που «τα κοψίματα» των τμημάτων έχουν δημιουργήσει μια δεξαμενή χρήσιμων – για τα σχέδια «εξοικονόμησης» της κυβέρνησης- υπεράριθμων.

Ταυτόχρονα έχει από την περσινή χρονιά επιχειρηθεί μια προσπάθεια να θολώσει το τοπίο, δηλώνοντας ότι   «ο εκπαιδευτικός παράλληλης στήριξης δεν είναι ατομικός εκπαιδευτικός». Πώς όμως μπορεί το  Υπουργείο να δικαιολογήσει μια τέτοια θέση, όταν οι προσλήψεις γίνονται με βάση τις εγκρίσεις μαθητών που έχουν γνωμάτευση για τέτοια στήριξη; Πώς μπορεί κάποιος να πείσει τον γονέα που επαναλαμβάνει χρόνια όλη τη διαδικασία ότι ο εκπαιδευτικός που εμφανίζεται – πολλές φορές  καθυστερημένα και για λίγες ώρες-  δεν έρχεται για το παιδί του αλλά για την υποομάδα ή και για το σύνολο της τάξης ;

Το Υπουργείο κάνει ότι δεν καταλαβαίνει ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα είναι απαραίτητο σε πολλές οικογένειες που έτσι αισθάνονται ασφάλεια για την παρουσία και την επίδοση του παιδιού τους στο σχολείο. Παριστάνει ότι δεν αντιλαμβάνεται ότι οι γονείς έχουν συγκεκριμένες απαιτήσεις που απορρέουν από την γνωμάτευση που κρατούν στο χέρι τους. Είναι γνωστό άλλωστε ότι στις πιο πολλές περιπτώσεις η παρουσία του εκπαιδευτικού παράλληλης στήριξης δίπλα σε κάποιον μαθητή που την χρειάζεται διευκολύνει την ίδια την εκπαιδευτική διαδικασία.

Παράλληλα οφείλει να θυμάται ότι οι εκπαιδευτικοί παράλληλης στήριξης δεν είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Είναι ισότιμα μέλη του συλλόγου διδασκόντων και θα ήταν προς το συμφέρον όλων των εμπλεκομένων να μην «γίνονται λάστιχο» πηγαίνοντας από το ένα σχολείο στο άλλο, χωρίς πολλές φορές να διαθέτουν ιδιωτικό μεταφορικό μέσο.

Δεν πρέπει να επιτρέψουμε η παράλληλη στήριξη,  όσο υπάρχει στα ελληνικά σχολεία - γιατί οι κακές γλώσσες λένε ότι τα κονδύλια του ΕΣΠΑ τελειώνουν- να θυσιαστεί στο βωμό της «εξοικονόμησης». Απαιτούμε προσλήψεις ανάλογες των εγκρίσεων και των πραγματικών αναγκών των μαθητών. Και αυτό δεν αφορά μόνο τις ειδικότητες ΠΕ02, ΠΕ03, Πε04, αλλά και τους σχολικούς  νοσηλευτές , καθώς δεν έχουν καλυφθεί όλοι οι μαθητές με έγκριση για σχολικό νοσηλευτή.