Μ.Α.Ζ.Ι.: Ανακοίνωση για την κατάρρευση των ψηφιακών συστημάτων

 

Πανελλαδική κίνηση στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση

https://mazi-kinisi.blogspot.com                                         mazi.kinisi@gmail.com

6/6/2023

Για την κατάρρευση των ψηφιακών συστημάτων

Η κατάρρευση της Τράπεζας θεμάτων για τις εξετάσεις στο Λύκειο και η ταλαιπωρία που υπέστησαν μαθητές και καθηγητές τις προηγούμενες μέρες έφερε στο προσκήνιο ένα σημαντικό ζήτημα με πολλές διαστάσεις.

Ο αντιπαιδαγωγικός και αντιεκπαιδευτικός ρόλος της Τράπεζας θεμάτων και τα προβλήματα που δημιουργεί στην εκπαιδευτική διαδικασία έχουν ήδη αναδειχθεί από κείμενα καθηγητών και σχετικές ανακοινώσεις του σωματείου των εκπαιδευτικών και σχεδόν όλων των εκπαιδευτικών παρατάξεων. Είναι σαφές ότι η ύπαρξη της Τράπεζας θεμάτων επιτείνει το ήδη υπάρχον πρόβλημα της μεγάλης ύλης, που καλούνται να καλύψουν οι διδάσκοντες συγκεκριμένων γνωστικών αντικειμένων, αφαιρεί από τον εκπαιδευτικό τη δυνατότητα να προσαρμόσει το μάθημα στις ανάγκες της συγκεκριμένης τάξης και να εμβαθύνει, αποκλείει τους μαθητές από την εμπέδωση και αφομοίωση της ύλης, οδηγεί στην εντατικοποίηση της εκπαιδευτικής διαδικασίας και στην παραπαιδεία.    

 Με αφορμή την κατάρρευση της Τράπεζας Θεμάτων, σε ανακοίνωσή της η ΟΛΜΕ (30-5-2023) αναδεικνύει το ζήτημα της προβληματικής λειτουργίας των ψηφιακών υποδομών (ΟΠΣΥΔ, myschool, eclass κλπ), αποδίδοντας το πρόβλημα στην ελλιπή χρηματοδότηση και στην προτεραιότητα του ΥΠΑΙΘ για ενίσχυση ιδιωτικών εταιρειών (Cisco) έναντι των κρατικών ψηφιακών υποδομών. Επιπλέον, σωματεία και παρατάξεις κάνουν λόγο για ψηφιακή προχειρότητα και έλλειψη οργάνωσης εκ μέρους του ΥΠΑΙΘ.

Όλες οι παραπάνω σωστές διαπιστώσεις αποτελούν ένα μόνο μέρος των πραγματικών  διαστάσεων του προβλήματος.

Πέρα από την εμφανή στόχευση της εξουσίας για υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας και κατηγοριοποίηση σχολείων / μαθητών, καθώς και την προχειρότητα και απουσία οργάνωσης, φαίνεται σαν να μη βλέπει κανένας το πρόβλημα που απορρέει από την ίδια τη φύση των ψηφιακών εφαρμογών και τη φιλοσοφία τέτοιων μεταρρυθμίσεων – καίρια δηλαδή ζητήματα που δεν έχουν αξιολογηθεί επαρκώς από την εκπαιδευτική κοινότητα. Επιπλέον, οι όποιες φωνές αντίστασης που εμφανίζονται περιστασιακά - κάθε φορά που τα προβλήματα διογκώνονται – και περιορίζονται σε διαμαρτυρίες κατά της προχειρότητας των όποιων ψηφιακών συστημάτων,  παρουσιάζονται ανεπαρκείς, γιατί δεν δείχνουν να κατανοούν πλήρως και ως εκ τούτου ουσιαστικά συμβάλλουν στη διαιώνιση των προβλημάτων. 

 Η εμμονή του ΥΠΑΙΘ για αποκλειστική άντληση των θεμάτων των εξετάσεων από το ψηφιακό αποθετήριο της Τράπεζας Θεμάτων, χωρίς καμιά πρόβλεψη για τυχόν τεχνικά προβλήματα του συστήματος αποτελεί μέρος μιας γενικευμένης εμμονής της απελθούσας κυβέρνησης για την εντατικοποίηση των διαδικασιών του ψηφιακού μετασχηματισμού του κράτους με όποιο κόστος και πάση θυσία. 

Είναι πλέον πασιφανές ότι η προώθηση των ψηφιακών εφαρμογών σε όλους τους τομείς της ζωής μας καταλήγει σε αυτοσκοπό και σε μια τεχνοκρατική αντίληψη - ως μια νέα μορφή φεουδαρχίας- που παραμερίζει τον ανθρώπινο παράγοντα, κατευθύνει προς ένα σύστημα κεντρικά κατευθυνόμενο, δύσκαμπτο και αντιπαραγωγικό. Η υποβάθμιση του ανθρώπινου παράγοντα και η αντικατάστασή του από μηχανικά συστήματα δεν εγγυάται απαραιτήτως τη σωστή λειτουργία, αντιθέτως επιτείνει τα προβλήματα, δημιουργώντας νέα, αντί να λύνει τα ήδη υπάρχοντα.

Φυσικά, τα δύο συναρμόδια υπουργεία (Παιδείας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης) δε θα μπορούσαν ποτέ να αφήσουν οποιοδήποτε ενδεχόμενο αμφισβήτησης της αναγκαιότητας της ψηφιοποίησης όλης της δημόσιας διοίκησης σε συνδυασμό με την «αναγκαία» υποβάθμιση του ανθρώπινου δυναμικού, και επιστράτευσαν για ακόμη μια φορά το αφήγημα του αόρατου, αλλά πανίσχυρου και άκρως επικίνδυνου εχθρού, από τον οποίο διακαώς προσπαθούν – φυσικά -  να μας σώσουν. Και  έσπευσαν να μας ενημερώσουν πως η κατάρρευση των ψηφιακών συστημάτων δεν ήταν ένα  τυχαίο γεγονός, αλλά προήλθε από πρωτοφανή μαζικότατη κακόβουλη κυβερνοεπίθεση από άγνωστους hackers του εξωτερικού, την οποία αυτοί, ως θεματοφύλακες της ομαλότητας και σταθερότητας, κατάφεραν να αποτρέψουν, επαναφέροντας τη λειτουργία του συστήματος.

Το αφήγημα βέβαια της κυβερνοεπίθεσης και «της πιο σημαντικής επίθεσης που έγινε ποτέ σε ελληνικό δημόσιο κυβερνητικό οργανισμό» δεν βρήκε την αναμενόμενη ανταπόκριση. Σε ανακοίνωσή της η Ένωση Πληροφορικών Ελλάδας αναφέρει ότι : «με βάση τα δημόσια διαθέσιμα δεδομένα, αναφορές ασφάλειας και χάρτες αναφοράς τέτοιων καθημερινών περιστατικών διεθνώς, πουθενά δεν προκύπτει ότι υπήρξε κάποια εξαιρετικά αυξημένη κίνηση στοχευμένα προς την πλατφόρμα του ΙΕΠ σαν και αυτή που περιγράφηκε από τις ανακοινώσεις των αρμοδίων… Επίσης, η αναφερόμενη DDoS επίθεση στις 29-30/5 στην Ελλάδα δεν φαίνεται να εμφανίζεται σε διεθνείς υπηρεσίες καταγραφής παρόμοιων περιστατικών σε καθημερινή βάση…» και ουσιαστικά απορρίπτει το εν λόγω αφήγημα.

 Κατά τα άλλα, τη μόνη «κυβερνοεπίθεση», που πραγματικά μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ως εκπαιδευτικοί και πολίτες αυτής της χώρας είναι αυτή που προέρχεται από την ίδια την κυβέρνηση με τα συνωμοσιολογικού τύπου αφηγήματά της, με τις υβριστικές εκφράσεις στελεχών του άμεσου ή ευρύτερου περιβάλλοντός της και κυρίως με τις μεταρρυθμιστικές εμμονές της που οδηγούν στην υποβάθμιση της ποιότητας ζωής του πολίτη, στον αποπροσανατολισμό του από τις πραγματικές ανάγκες του και στην απομάκρυνσή του από την δημιουργική και παραγωγική διαδικασία.

Δεν συναινούμε στην ολοένα και περισσότερο τεχνοκρατική διαχείριση της ζωής μας.

Δεν αποδεχόμαστε ψηφιακές πλατφόρμες που υποβαθμίζουν τον επιστημονικό ρόλο του εκπαιδευτικού και παραμερίζουν την συμβολή του στην εκπαιδευτική και παιδαγωγική διαδικασία.

Η ανάπτυξη της τεχνολογίας αποτελεί χρήσιμο μοχλό για την ανάπτυξη της κοινωνίας,  με προϋπόθεση την κυριαρχία του ανθρώπου και τον σεβασμό στην ανθρώπινη αξία.