Για τις αφίσες (της Αγγελικής Παπαζάνη)

Τι σχέση έχει η Δημοκρατία , η Ελευθερία  και η Ειρήνη με την ποικιλομορφία, την Προστασία του Κλίματος και την Ενεργειακή Αυτονομία; Με ποιους μηχανισμούς ο Σεβασμός μπορεί να οδηγήσει στην Σταθερότητα και αυτή με τη σειρά της στην Πράσινη Μετάβαση;

Λέξεις και έννοιες ατάκτως ερριμένες σε αφίσες που έχουν κατακλύσει κομβικά σημεία.

Λέξεις και έννοιες που φαντάζουν τόσο όμορφες που σε κάνουν να ξεχνάς την πραγματικότητα στην οποία ζεις και το μέλλον που προετοιμάζεται για όλον τον πλανήτη.

Αλλά ας μην είμαστε κακοπροαίρετοι!

Άλλωστε έχουμε Δημοκρατία. Και Ελευθερία! Έστω και με κάποια διαλείμματα. Έστω και με παρεκκλίσεις, με πιστοποιητικά κυκλοφορίας , με διακρίσεις και υποκλεμμένες συναινέσεις. Για το  καλό μας , πάντα!

Άλλωστε μια συναίνεση μας τη ζητούν ! Μην είμαστε και αχάριστοι! Και τα προσωπικά μας δεδομένα , όταν δεν παραδίδονται με τη βούλησή μας μέσω της τηλεκπαίδευσης και της εισόδου μας σε καφετέρειες και άλλα σημεία ραστώνης , είναι ασφαλή και απαραβίαστα.

Και από σεβασμό είμαστε χορτασμένοι! Γιατί μπορεί τα προηγούμενα χρόνια να σπιλώθηκαν υπολήψεις, να διασύρθηκαν συμπολίτες μας, να αποκλείστηκαν από τη ζωή , να εκβιάστηκαν, όμως αυτό έγινε με τον δέοντα σεβασμό (;) σε θεσμούς και διατάξεις. Και με τη σύμφωνη γνώμη όλου -σχεδόν – του κοινοβουλίου, που έχει ορκιστεί ότι θα φυλάττει το Σύνταγμα και τους Νόμους.

Παράπονο δεν έχουμε και για το Πράσινο! Υπάρχει γύρω μας σε αφθονία. Και επειδή κόντευε να μας πνίξει  και, αφού πλέον εμείς δεν μπορούμε να το χαρούμε (ένεκα της αύξησης των καυσίμων και των διοδίων),  αποφασίσαμε ότι η φωτιά δεν είναι κάτι φοβερό . Και έτσι πάει και η Μετάβαση!

Και στη θέση του Πράσινου , που είχε καταντήσει  μονότονο, ήρθε η Ποικιλία. Ανεμογεννήτριες και γυαλιστερά φωτοβολταϊκά  τοποθετούνται σε εκτάσεις που άλλοτε φιλοξενούσαν χλωρίδα και πανίδα ζηλευτή. Όμως, τώρα πρέπει να α κολουθήσουμε την πρόοδο. Μην μας πούνε  συντηρητικούς, ακροδεξιούς και ψεκασμένους!

Γιατί, όταν είσαι προσανατολισμένος προς την πρόοδο,  μια σταθερότητα την επιτυγχάνεις. Και επειδή είσαι πλέον σταθερός, δεν ανησυχείς για τίποτε. Συνεχίζεις να ζεις με επιφάσεις : Δημοκρατίας, Ελευθερίας, Ειρήνης και Αυτονομίας. Ενεργειακής και όποια άλλης…

Γιατί τι θέλει ο άνθρωπος για να ζήσει;

Μερικά επιδόματα και πολύ κουτόχορτο που τα τελευταία χρόνια καταναλώνεται σε μεγάλες ποσότητες και υπάρχει και φόβος μήπως ξαφνικά τελειώσει .

Και τότε τι θα απογίνομεν χωρίς το κουτόχορτό μας;